In de wijk Hazenkamp, een wijk uit de jaren 30 ligt het voormalige kloostercomplex met de ‘Groenestraatkerk’ op de hoek van de Groenestraat en de Dobbelmannweg. Het kloostercomplex vormt een herkenbare groene eenheid met monumentale gebouwen. Een ensemble van prachtige monumenten, groen structuren, muren en begraafplaats.
De opgave van deze woningbouwontwikkeling ligt in de oude kloostertuin binnen het kloostercomplex.
Bij het inpassen van de nieuwbouw binnen het ensemble van het katholieke complex gaat het om de samenhang met de bestaande gebouwen evenals de bijbehorende erfafscheidingen, groenstructuren en de begraafplaats.
Vanuit een zorgvuldige overweging van de uitgangspunten stellen wij een samengesteld ensemble van drie volumes voor: De Drie Zussen. Zij passen binnen de uitgangspunten; afstand, korrelgrootte en oriëntatie. Een centraal hart als hoofdentree oriënteert hen op de Dobbelmannweg.
Door de verspringing van het noordelijke blok naar achteren ontstaat een ruime voorentree die naast een functionele ontsluiting van de woningen ook een voortzetting is van de groene voortuinen van het kloostercomplex.
De achterzijde van de woningen zijn georiënteerd op de kloostertuin. Waarbij de tuin doorloopt tot aan de gevel. Langs de achtergevel is een 3 meter zone aangegeven met private ruimte ingevuld als terras.
De kloostertuin behorende bij het plangebied is zo veel mogelijk toegankelijk gehouden. Het is mogelijk om van het pad onder de kastanjes af te wijken en door de tuin te lopen. Het plan biedt ook de mogelijkheid om in de avonduren op een landschappelijk manier de tuin af te sluiten.
In samenwerking met; Lisette Plouvier architect, SOW architecture en Maatschappelijk ontwikkelaar Steenvlinder
In het prachtige landschap aan de noordelijke oever van het Lake Manyara ligt het plangebied Gundua Tanza. Hier worden in rap tempo banda’s (lodges) gebouwd voor totaal 32 bedden vedeeld over een kleinere appartementen en een familiehuis. Centraal komt een restaurant te liggen. Alle locaties liggen op een hoogte verschil in het landschap en hebben zicht op het meer.
De Banda’s liggen allemaal vrij in het landschap waardoor je je op je terras met uitzicht op het meer het idee hebt allen op de wereld te zijn.
De locatie ligt op de Hoorn van Afrika in de schaduw van de Riftvallei. De Hoorn van Afrika drijft in de komende eeuwen telkens een beetje verder van het vaste continent. Tussen continent en de Hoorn ontstaan grote meren.
Het plan wordt gerealiseerd door werknemers uit de directe omgeving. De architectuur volgt de bouwmethodes die hier bekend en gebruikelijk zijn waardoor het plan zich netjes kan innestelen in de bestaande omgeving.
Als onderdeel van een internationaal team in de Britse stad Norwich heeft Eline als stedenbouwkundige en landschapsontwerper, toen nog in dienst van Atelier Pro in samenwerking met Martijn de Visser (architect en stedenbouwkundige), de woonwijk May Gurney ontworpen. De wijk ligt in het overstromingsgebied van de rivieren de Yare en de Wensum. Dit betekend dat de locatie bij zeer hoog water gedeeltelijk onder water kan komen te staan. In plaats van een defensief plan te maken tegen het water is er een plan gemaakt waarbij het water vrij spel en ruimte blijft houden en waar toch op een veilige manier gewoond kan worden.
Door kennis van het landschap te combineren met de mogelijkheden voor
woningbouw is er een bijzonder zeer eigentijds, klimaatbestendig plan ontstaan.
Het project behelst 20 hectare en ligt aan de rand van de Engelse stad
Norwich en biedt ruimte voor 700 eengezinswoningen. Twee nieuwe bruggen ontsluiten
het plangebied.
De ruimte voor de rivieren biedt naast ruimte voor water ook de kwaliteit
voor de woningen. Allen woningen zijn zo georiënteerd dat ze zicht hebben op
het rivierenlandschap. Soms komt het water bijna tot aan je terras meestal kijk
je uit over de droog gevallen uiterwaarden.
Het lijkt erop dat de start van de bouw in 2020 gaat plaatsvinden.
Watersley is een woon-, sport- en revalidatielandgoed waar
gezond gegeten, bewogen en geleefd wordt. We zien Watersley als een
sportbiotoop waar de kwaliteit van het landgoed en de kwaliteit van de
topsporters onlosmakelijk verbonden zijn. Het is de plek waar topsporters zich
kunnen ontplooien, het biedt ruimte voor rust, ongedwongen ontmoeting, onderwijs
en inspiratie. Tegelijkertijd is het een gezond landgoed dat de natuurlijke
landschappelijke structuren koestert en zo veel mogelijk zelfvoorzienend wordt
gemaakt, gaande van groente tot energie. Dit landgoed biedt ruimte voor
ontwikkeling van topsporters maar ook voor recreanten die weer naar huis gaan
met lokaal gekweekte groente met het label ‘Made in Watersley’.
Natuur als basis. De aanwezige landschappelijke structuren, de helling- en plateaubossen, zijn sfeerbepalend voor de inrichting van het landgoed. De bossen worden teruggebracht en uitgebreid waarbij gekeken wordt naar oorspronkelijke flora en waterhuishouding. De densiteit van de bossen worden opener als men meer in het hart van het landgoed komt, de gebouwen liggen vrij in open plekken in het bos.
De Sportloop. Centraal op het landgoed ligt de levensader met een duidelijke sportieve beeldtaal; de Sportloop. Dit parcours verbindt sporters en functies op het landgoed. Het fungeert als ontsluiting voor auto, fiets en voetganger maar is tegelijkertijd dé plek om te sporten en te ontmoeten.
Stay grow play. Het landgoed is geordend naar een “play” hart voor de ontspanning, een kleinschalig “stay” woongebied en met sport-stimulerend “grow” in de buitenrand. De Sportloop structureert publiek en privé en ontsluit alle gebouwen met uitzondering van het landhuis. De Sportloop biedt flexibiliteit. In de toekomst kan nieuwbouw langs de loop worden in geplugd!
OASE stedenbouw en landschap ontwerpt de patio’s, daktuinen en buitenruimte rondom het Universitair Centrum Psychiatrie(UCP). De tuinen zijn een integraal onderdeel van de nieuwebouw; zorgvuldig ontworpen door Atelier Pro en Vakwerk Architecten.
Het UMCG-terrein kent het karakter van een versteende stedelijke campus. De ontwikkeling van het UCP combineert gebouwd programma met een zichtbare groen-blauwe ontwikkeling. Een ontwikkeling die in de toekomst doorgezet kan worden langs de gehele oostzijde waarmee UMCG een gezonder en duurzamere buitenruimte kan krijgen.
Het Universitair Centrum Psychiatrie (UCP) is gelegen aan de oostzijde van het Universiteit Medisch Centrum Groningen (UMCG) terrein. De tuinen van het UCP worden heel erg groen. De bomen, vaste planten en vegetatie worden als een samenhangend geheel rondom en over het dak van de eerste verdieping getrokken. Het groen krijgt een natuurlijk karakter in contrast met het gebouw. Het natuurlijke karakter komt tot uitdrukking door grillige bomen van verschillende formaten, de diverse gemengde vaste planten en kruidenrijke lage vegetatie die worden toegepast. De beplanting verwijst naar de lokale vegetatie van Groningen en biedt een plek waar je seizoenen kunt beleven; ontspruiten, bloeien en verdorren, en biedt ruimte aan bijen, vlinders en vogels. Het dak krijgt een retentiedak zodat regenwater wordt opgevangen en optimaal wordt hergebruikt op de plek.
De setting van de beplanting versterkt het gevoel van welbevinden en verwijst met zijn parkachtige opzet naar de savanne, de oorspronkelijke habitat van de mens. Het laten beleven van geluiden, geuren, kleuren en (soms) proeven van de beplanting stimuleren de cognitieve functies van het brein. Door microreliëf zijn er enerzijds plekken gemaakt waar je jezelf kunt terugtrekken voor persoonlijke gesprekken en anderzijds ruimtes waar je bij elkaar kunt komen. Binnen de tuinen van het UCP zijn verschillende plekken te ontdekken met elk een eigen gebruik en uitstraling.
In de tuinen zijn de hekken en muren als onderdeel van het landschap vormgegeven waardoor er een gelaagde veiligheidszone ontstaat. Dit komt het vriendelijke karakter van de buitenruimte ten goede.
In opdracht van: Atelier PRO en Vakwerk architecten
De Fultonstraat is een sociale straat met veel jonge kinderen. Als we slim parkeren op de woensdagmiddag maken we genoeg plek vrij om te spelen! Zie hier het resultaat.
Om veilig te spelen wordt de weg afgezet met een pion. De kinderen wachten op de stoep als er verkeer aankomt, een ouder kind of volwassene haalt de pion weg, en de auto mag doorrijden.
Een mooi experiment om in de stad meer ruimte voor spelen te vinden zonder dat het direct parkeerplekken hoeft te kosten. Bewoners kunnen na 17.00 uur gewoon weer voor de deur parkeren.
Dit experiment is één van de Sparks die Den Haag rijk is. Het mogelijk maken van Sparks is een een initiatief van @parkingday – Den Haag, LUSTHOFxl en DebatMobiel
Initiatiefnemer en uitvoering: Eline Keus OASE stedenbouw en landschap
